Weyts maakt een einde aan pelsdierkweek en dwangvoeding

Er komt een einde aan de pelsdierkweek in Vlaanderen. De 17 bestaande pelsdierkwekerijen – waar jaarlijks nog meer dan 200.000 pelsdieren gedood worden – zullen allemaal de deuren sluiten. Ook de productiemethode van dwangvoeding, het best gekend van de foie gras, zal niet meer mogelijk zijn in Vlaanderen. Vlaams Dierenminister Ben Weyts heeft een ontwerp van decreet klaar. “Na onder andere het verbod op onverdoofd slachten en de wetgeving tegen blokstaarten neemt Vlaanderen afscheid van achterhaalde praktijken zoals pelsdierkweek en dwangvoeding”, zegt Weyts.

De pelsdierkweek voor de productie van bont werd in de voorbije jaren reeds verboden in het Waals Gewest (2015) en in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest (2017), maar het ging telkens slechts om een symbolisch verbod omdat er noch in Wallonië noch in Brussel pelsdierkwekerijen gevestigd zijn. Vlaanderen telt wel nog altijd 17 pelsdierkwekerijen, die vergunningen kunnen voorleggen voor in totaal meer dan 325.000 pelsdieren. Jaarlijks worden er in deze kwekerijen nog meer dan 200.000 pelsdieren gedood. Ook de productiemethode van dwangvoeding  wordt stopgezet. “Dieren doden enkel en alleen voor hun pels dat is echt niet meer van deze tijd. Hetzelfde geldt voor het produceren van foie gras door dieren ziek te maken en hen letterlijk voedsel door de strot te rammen.”

De Vlaamse Regering heeft nu ingestemd met een ontwerp van decreet waarmee Weyts een einde maakt aan de bestaande pelsdierkweek en dwangvoeding in Vlaanderen. Er wordt nog een overgangsperiode voorzien tot eind 2023, waarin de kwekers zich al aan een reeks voorwaarden moeten houden. Zo mogen ze in de komende jaren hun activiteiten al niet meer verplaatsen of uitbreiden: ze mogen enkel nog kweken met de soort die ze vandaag al houden. Uiterlijk op 1 december 2023 moeten alle 17 pelsdierkwekerijen en 1 foie gras producent gesloten zijn. De kwekers worden echter gestimuleerd om sneller tot sluiting over te gaan. Daarom wordt het compensatiebedrag dat de kwekers krijgen toegekend jaarlijks verminderd met een vast percentage.

“We moeten zuinig zijn met het woord ‘historisch’, maar dit is echt een enorme stap vooruit voor Vlaanderen”, zegt Weyts. “We nemen afscheid van een winstgevende industrie omdat we als gemeenschap meer waarde hechten aan het Dierenwelzijn. Hier mogen we als gemeenschap heel trots op zijn. Vlaanderen neemt internationaal opnieuw de voortrekkersrol inzake Dierenwelzijn”.